Καμπότζη

Φωτογραφίες


Καμπότζη


🇰🇭

Το Βασίλειο της Καμπότζης είναι ένα κράτος στη Νοτιοανατολική Ασία και σύγχρονος διάδοχος της αυτοκρατορίας των Khmer που ήκμασε απ’ τον 9ο έως τον 15ο αιώνα. Η ιστορία του τόπου αποκαλύπτεται μεγαλοπρεπώς στους ναούς του Angkok Wat, του μεγαλύτερου θρησκευτικού συμπλέγματος μνημείων στον κόσμο. Ο πολιτισμικός πλούτος όμως δεν εξαντλείται εδώ. Τις πολύβουες πόλεις διαδέχονται παραδοσιακά χωριά, ενώ το εξωτικό φυσικό τοπίο εναλλάσσεται από τους ορεινούς όγκους του βορρά με την άγρια πανίδα, τους καταπράσινους ορυζώνες, έως τα τροπικά νησιά του νότου με τα τιρκουάζ νερά. Και βέβαια, ο Μέγας ποταμός Mekong διασχίζει τη χώρα αποτελώντας το ζωοδότη της Ινδοκίνας. Η πρόσφατη ιστορία του ειδυλλιακού αυτού μέρους αμαυρώνεται από μια στυγερή γενοκτονία, βαμμένη με το αίμα τριών εκατομμυρίων ψυχών, θυμάτων μαζικών εκτελέσεων και βασανισμών υπό το απολυταρχικό καθεστώτος των ερυθρών Khmer με ηγέτη το διαβόητο δικτάτορα Pol Pot. Από το 1979 που έληξε το καθεστώς αυτό, μόλις πρόσφατα αποδόθηκε δικαιοσύνη καταδικάζοντας κάποιους από τους ενόχους για αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.


Άνθρωποι

Οι Khmer, όπως και οι γείτονές τους σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία, έχουν το χαμόγελο χαραγμένο στην κουλτούρα τους. Θα σε αντιμετωπίσουν με ευγένεια και κατανόηση, σε βαθμό που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι κάποια χρόνια πριν μια μερίδα πληθυσμού εγκλημάτησε εις βάρος των συμπολιτών της.


Τόποι

Phnom Penh
Η πρωτεύουσα της χώρας, χτισμένη στη συμβολή των ποταμών Mekong και Tonle Sap, παρά τη χαοτική κυκλοφορία ανθρώπων και τροχοφόρων αποπνέει μια δική της γοητεία. Μια πόλη ταχύτατα αναπτυσσόμενη, αντικατοπτρίζει το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας. Ανάμεσα στα σημεία ενδιαφέροντος, αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον τόπο μαζικών δολοφονιών “Killing fields of Choeung Ek”

Siem Reap
Μια πόλη με χαλαρή ατμόσφαιρα, κάθε λογής ξενοδοχεία, εστιατόρια και cafe, οφείλει την ανάπτυξή της στον αρχαιολογικό χώρο του Angkor που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Ένα ακόμα αξιοθέατο που δεν πρέπει να παραλείψει ο επισκέπτης, είναι το πλωτό χωριό Kampong Phluk που μπορεί να προσεγγίσει κανείς συνδυάζοντας μια οδική διαδρομή και μια με μηχανοκίνητη βάρκα.

Angkor Wat
Το μεγαλύτερο σύμπλεγμα ναών στον κόσμο, χτίστηκε γύρω στο 12ο αιώνα αρχικά ως ινδουιστικός και μετέπειτα ως βουδιστικός χώρος λατρείας, τώρα αποτελεί το έμβλημα της χώρας. Η περίτεχνη αρχιτεκτονική των εκατοντάδων αναρίθμητων μεγαλιθικών κτιρίων, οι ανάγλυφες διακοσμήσεις, οι υδάτινες περίμετροι και η πυκνή ζούγκλα που τα περιβάλλει ανακαταλαμβάνοντας σε κάποιες περιπτώσεις το χώρο, με δέντρα που οι ρίζες τους αγκαλιάζουν τα οικοδομήματα, δικαίως χαρίζει στο Angkor Wat τον τίτλο ενός από τα σπουδαιότερα μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς στον κόσμο και κατά πόλους μια θέση στα νέα 7 θαύματα.

Sihanoukville
Μια παραλιακή πόλη με έντονη οικοδόμηση και τουριστική κίνηση λόγω της μεγάλου μήκους παραλιακής ζώνης της καθώς και την εγγύτητα σε πανέμορφα νησιά. Παρά την προτίμησή της από τους τουρίστες, η πόλη πουά αποτελεί και το κύριο λιμάνι της χώρας, δε φημίζεται για την ομορφιά της. Μια πολύχρωμη παραγκούπολη χτισμένη σε πασσάλους πάνω στα βρωμικά νερά του λιμανιού, φιλοξενεί μια παραδοσιακή κοινότητα ψαράδων.

Koh Rong
Το Koh Rong μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του, το νησί Koh Rong Samloem, δυο τροπικοί παράδεισοι που δεν έχουν ακόμα διαβρωθεί από τις ορδές των τουριστών όπως στη γειτονική Ταϊλάνδη, με εξαίρεση μόνο το κεντρικό λιμάνι Koh Touch όπου backpackers επιδίδονται σε ξέφρενη διασκέδαση.



Με χειραποσκευή στη χώρα των Khmer

Όταν θέλει κανείς να ταξιδεύει συχνά, τίποτα δε μπορεί να του σταθεί εμπόδιο. Ούτε ο λιγοστός χρόνος, ούτε η ταλαιπωρία. Και όταν αναζητά το χαμηλότερο κόστος, βρίσκει λύσεις και προορισμούς που ανταποκρίνονται σε αυτό. Έτσι λοιπόν, μιας και η Καμπότζη είχε μείνει ως κενό στον ταξιδιωτικό μου χάρτη, δε μπόρεσα να αντισταθώ στην προσφορά της αεροπορικής εταιρίας χαμηλού κόστους Scoot. Σε απλά μαθηματικά, βρήκα μια πτήση Αθήνα – Σιγκαπούρη – Kuala Lumpur σε συμφέρουσα τιμή, αλλά μόνο με χειραποσκευή μέγιστου βάρους 10kg και βέβαια χωρίς παροχές σίτισης, καθώς και άλλη μια πτήση της AirAsia για Phnom Penh με όριο μόλις 7 kg. Το χαμηλό όριο βάρους είναι ένα σημαντικό άγχος, ειδικά όταν ο φωτογραφικός μου εξοπλισμός ξεπερνά τα 3 κιλά. Ο συνδυασμός των πτήσεων και αναμονών αθροίζουν 22 ώρες ταξιδιού ανά κατεύθυνση…

Περισσότερα...

Η στάση στη Σιγκαπούρη ήταν ιδανική για μια γρήγορη επίσκεψη στη θεαματική μεγαλούπολη που κοιμόταν. Στο σουρεαλιστικό τοπίο κυριαρχούν φωτισμένοι ουρανοξύστες, το πολυτελές ξενοδοχείο Marina Bay Sands σε σχήμα που θυμίζει πλοίο στον ουρανό -ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης- καθώς και ο βοτανικός κήπος που περιλαμβάνει φουτουριστικά, μοβ, τεχνητά, γιγαντιαία δέντρα.

Προσγείωση στο αεροδρόμιο της Phnom Penh. Η διαδικασία έκδοσης της visa ευτυχώς δε διαρκεί πάνω από 15 λεπτά και κοστίζει $30. Το αμερικανικό δολάριο είναι το ανεπίσημο νόμισμα της χώρας σε κάθε συναλλαγή. Το χαμηλής αξίας Cambodian Riel χρησιμοποιείται μόνο για ρέστα λιγότερα του ενός δολαρίου. Στα πλεονεκτήματα του να ταξιδεύεις με χειραποσκευή είναι και το ότι δε χάνεις χρόνο περιμένοντας στον ιμάντα, οπότε… παζαρεύω ήδη την τιμή του tuk-tuk για να προλάβουμε να επισκεφτούμε το μνημείο της γενοκτονίας. Η κίνηση στους κεντρικούς δρόμους της Phnom Penh είναι παρανοϊκή, ακόμα και τα tuk-tuk μένουν ακινητοποιημένα για μεγάλα διαστήματα μέσα στο καυσαέριο και την αποπνικτική ζέστη και υγρασία. Φτάσαμε ακριβώς στις 5:30 το απόγευμα που απ ότι είχα διαβάσει το μνημείο “killing fields” κλείνει. Τελικά ήταν ήδη κλειστό, αλλά κάποιος πολύ πρόθυμα μας κάλεσε να μπούμε, εισπράττοντας το μισό ποσό απ’ το αναγραφόμενο, χωρίς να δώσει εισιτήριο βέβαια. Στο χώρο θα δει κανείς τους λάκκους που ενταφιάζονταν ομαδικά τα θύματα των μαζικών εκκαθαρίσεων, κάποια κουρέλια από τα ρούχα που φορούσαν και ένα ανατριχιαστικό μαυσωλείο γεμάτο κρανία. Μια μικρή λίμνη περιτριγυρισμένη από ψηλά δέντρα γεμάτα ωδικά πτηνά, δίνει μια ξεχωριστή ηρεμία, μια παραδεισένια πνοή σε ένα μέρος που αποτέλεσε το κολαστήριο χιλιάδων ψυχών.

Για να καλυφθούν οι οδικές διαδρομές των 800 χιλιομέτρων χωρίς επιπλέον χάσιμο χρόνου, μία είναι η λύση. Νυχτερινά λεωφορεία με κρεβάτια, ένας συνήθης και οικονομικός τρόπος μετακίνησης στην Ασία. Η εταιρία Giant Ibis είναι μια από τις καλύτερες, αλλά μη φανταστεί κανείς ανέσεις ξενοδοχείου. Τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς θα συμπεριλάβουν πολλά tuk-tuk για μικρές αποστάσεις αλλά και για ημερήσια μίσθωση σε συμφέρουσα και διαπραγματεύσιμη τιμή. Η περιήγηση στις μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των ναών του Angkor Wat τοποθετεί το tuk-tuk ως απαραίτητο μέσο, αλλά και στις μετακινήσεις μέσα σε πόλεις εξίσου.

Ο οδηγός του tuk-tuk μας περίμενε για να μας μεταφέρει στο κέντρο της πόλης, μια όμορφη παραποτάμια περιοχή με βραδινή υπαίθρια αγορά και πλήθος εστιατορίων με λαχταριστή Khmer κουζίνα. Η διανυκτέρευση μετά από τόσες ώρες ταξίδι θα είναι στο βραδινό λεωφορείο για Siem Reap. Η κούραση βοηθά στο να κλείσουν τα μάτια, αλλά όπως είθισται στην Ασία, η θερμοκρασία του κλιματισμού περιγράφεται ως δριμύ ψύχος. Οι καιρικές προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν επίσης και η βροχή έπεφτε πυκνή. Φτάνοντας νωρίς το πρωί στο Siem Reap οι δρόμοι ήταν πλημμυρισμένοι και η βροχή συνεχιζόταν, αλλά στο σταθμό μας περίμενε ένας οδηγός tuk-tuk που προσέφερε δωρεάν το ξενοδοχείο. Το Ladear είναι ένα boutique hotel με πισίνα, εστιατόριο, massage & spa και άνετα δωμάτια σε τιμές Καμπότζης όμως, δηλαδή φτηνότερο από hostel στην Ευρώπη. Εκτός από τη μεταφορά και το πλούσιο πρωινό, προσέφερε δωρεάν πότο, foot massage, ακόμα και δωμάτιο για να ξεκουραστούμε πολύ νωρίτερα από την ώρα check-in. Η βροχή αντίθετα με τις προβλέψεις σταμάτησε κι εγώ συμφωνούσα μια συμφέρουσα τιμή με τον οδηγό του tuk-tuk για όλες τις μετακινήσεις δύο ημερών. Έτσι ξεκινάμε μια διαδρομή στην Καμποτζιανή επαρχία με τυπικές εικόνες Ασίας και κάποια στιγμή μια λίμνη με ανθισμένα νούφαρα όπου σταματάνε αρκετοί τουρίστες. Τα παιδάκια πωλούν τα λουλούδια που κόβουν απ’ τη λίμνη, όμως εμείς αρκεστήκαμε στο να τους χαρίσουμε μαρκαδόρους. Μετά από αρκετή διαδρομή φτάνουμε στην όχθη του ποταμού, γεμάτη με πολλές δεκάδες πολύχρωμες, ξύλινες βάρκες. Δυστυχώς οι βάρκες μονοπωλιακά ανήκουν σε έναν μόνο συνεταιρισμό και το κόστος για τη μεταφορά μέχρι το πλωτό χωριό είναι αδικαιολόγητα υψηλό, στα $20 δολάρια. Μετά από μία ώρα διαδρομής φτάνουμε στο πλωτό χωριό αλλά και μια πλωτή cafeteria που συνηθίζουν να πηγαίνουν τους τουρίστες για να δουν μια φάρμα κροκοδείλων και ένα εκτροφείο ψαριών. Το τοπίο όμορφο αλλά τα τουριστικά μέρη σαν κι αυτό μου προκαλούν αποστροφή. Μετά από επιμονή μας, ο βαρκάρης μας πήγε σε ένα πλωτό σχολείο.

Επιστρέφοντας στο Siem Reap θα περπατήσουμε πλάι στο ποτάμι που διασχίζει την πόλη στεφανωμένο από γεφυράκια, θα ξαποστάσουμε σε γαλήνιους βουδιστικούς ναούς, θα διεισδύσουμε στις αγορές τοπικών (κινέζικων) προϊόντων. Μία σοφή συμβουλή είναι το να βγάλει κανείς το εισιτήριο για το Angkor Wat από την προηγούμενη μέρα. Το εκδοτήριο παραδόξως βρίσκεται σε εντελώς διαφορετική περιοχή από το σημείο εισόδου. Υπάρχει επιλογή μονοήμερου ($37), τριήμερου ή επταήμερου εισιτηρίου. Παρά την έκταση του αρχαιολογικού χώρου, κατά τη γνώμη μου μία μέρα είναι αρκετή, μιας και τα μνημεία αρχίζουν κάποια στιγμή να μοιάζουν ότι επαναλαμβάνονται. Μετά τις 5 το απόγευμα, με το εισιτήριο της επόμενης μέρας έχει κανείς το δικαίωμα να δει τη δύση του ηλίου στον κεντρικό ναό.

Το κρεβάτι του ξενοδοχείου, μου φάνηκε το πιο απολαυστικό ever. O ύπνος όμως λιγοστός μιας και απαιτείται αναχώρηση στις 5 το πρωί για να δει κανείς την ανατολή στο Angkor Wat αλλά και να κάνει τη μεγάλη κυκλική διαδρομή του χώρου. Μεταξύ των ναών κάποιοι είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς. Υπάρχουν δύο μικρές λίμνες μπροστά από τον κεντρικό ναό και πίσω από αυτές στριμώχνονται εκατοντάδες τουρίστες για να βγάλουν την τυπική φωτογραφία με την αντανάκλαση των “πύργων” του ναού στο νερό.  Άλλος δημοφιλής ναός είναι ο Ta Phrom, με τα χαρακτηριστικά δέντρα που έχουν ανακαταλάβει με τις ρίζες τους τα οικοδομήματα. Τους ναούς αυτούς είναι δύσκολο να τους απολαύσεις με ηρεμία εξαιτίας του μεγάλου αριθμού τουριστών και ειδικότερα των Κινέζων. Είναι πολλοί, πάρα πολλοί, είναι θορυβώδεις, αγενείς και δε σέβονται την ιερότητα του χώρου. Γενικώς συμπεριφέρονται σα δαιμονισμένοι για μία selfie. Ο καυτός ήλιος και η τροπική υγρασία κάνουν την περιήγηση κουραστική. Το Angkor Wat όμως σε ανταμείβει, αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα και μαγευτικότερα παγκόσμια μνημεία για να επισκεφτεί κανείς.

Νυχτερινών λεωφορείων συνέχεια. Η διαδρομή ακόμα μεγαλύτερη, σύνολο 10 ώρες μέχρι την παραθαλάσσια Sihanoukville. Εδώ πρέπει να βρω δύο διαφορετικές εταιρίες ταχύπλοων. Την πρώτη για μεταφορά στο νησί Koh Rong στην παραλία Sok San, αλλά επιστροφή 2 μέρες μετά με άλλη εταιρία από το κεντρικό λιμάνι του νησιού Koh Touch, με δρομολόγιο που εξυπηρετεί στο να προλάβουμε την πτήση επιστροφής από το αεροδρόμιο της Sihanoukville. Το πλοίο κάνει στάση στο δίδυμο νησί Koh Rong Samloem, έναν ειδυλλιακό παράδεισο με φωτεινά τιρκουάζ νερά και κατάλευκη αμμουδιά μήκους πολλών χιλιομέτρων. Λίγη ώρα μετά αντικρίζουμε ένα παρόμοιο σκηνικό, φτάνοντας στον προορισμό μας. Απλές ξύλινες καλύβες και μερικοί φοίνικες είναι απαρτίζουν το σκηνικό του καρτποσταλικού τοπίου. Τα νερά ζεστά, και ο ήλιος αντανακλά στη λευκή άμμο ροδοκοκκινίζοντας το δέρμα. Ακόμα κι ο παράδεισος όμως γίνεται βαρετός για όσους δε συνηθίζουν να μένουν για πολύ στο ίδιο μέρος. Το νησί δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις όμως μια εξόρμηση στη ζούγκλα ψάχνοντας για έναν μικρό καταρράκτη, χαρίζει μια αμυδρή δόση περιπέτειας με γλιστερά βράχια που χρειάστηκε να σκαρφαλώσουμε. Επιστρέφοντας κάθιδρος στη θάλασσα διαπιστώνω για ακόμα μια φορά πως οι θάλασσες αυτές με τα εκπληκτικά χρώματα, δεν είναι πάντα τόσο ιδανικές. Μικρές μέδουσες διαφόρων ειδών -ανώδυνες οι περισσότερες- κυριαρχούν στο νερό. Από ένα σημείο και μετά νιώθεις μικροσκοπικά τσιμπήματα, πράγμα όχι πολύ ευχάριστο. Λίγο μακρύτερα στην παραλία βρίσκεται ένα πολυτελές resort. Το εστιατόριό του διαθέτει την πιο gourmet κουζίνα τριγύρω και οι τιμές του -παρ’ ότι πιο ακριβές- συγκριτικά με την Ελλάδα είναι χαμηλότερες και από ταβέρνα. Η επόμενη μέρα βρήκε αυτό το κομμάτι του νησιού σχεδόν άδειο από κόσμο.

Παραμονές του νέου έτους για τους Khmer και οι εργαζόμενοι στα resorts και τα εστιατόρια αναχώρησαν για τους τόπους καταγωγής τους. Χρειαζόμουν ένα μεταφορικό μέσο για να μετακινηθώ στον κύριο οικισμό του νησιού και με δυσκολία βρήκα μερικούς ακόμα δυτικούς με ίδιο προορισμό, ώστε να μοιραστούμε το κόστος ενός παραδοσιακού καϊκιού. Η βόλτα ήταν αργή και απολαυστική, όμως ο οικισμός Koh Touch είναι τυπικό δείγμα κακού τουρισμού. Κακοσμία, σκουπίδια και βορειοευρωπαίοι backpackers που ταράζουν την ηρεμία. Μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα όμως το περιβάλλον αλλάζει και πάλι και η διαμονή στο treehouse bungalows αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη, με τα καλυβάκια χτισμένα σε πασσάλους μέσα στη ζούγκλα ή πάνω σε δέντρα. Μια ακόμα απέραντη παραλία απλώνεται στη συνέχεια της διαδρομής. Βρισκόμαστε στο τέλος της ξηρής περιόδου αλλά ο καιρός αυτή την εποχή είναι ασταθής. Την ηλιόλουστη μέρα διαδέχτηκε ένα συννεφιασμένο σούρουπο και μια νύχτα έντονης καταιγίδας με κεραυνούς και πυκνή βροχή. Η ανησυχία μου για την ακτοπλοϊκή δυνατότητα την επόμενη μέρα δε με άφησε να κοιμηθώ. Το πρωί όμως ένας λαμπρός ήλιος ξεπρόβαλλε και λίγο αργότερα το μικρό ταχύπλοο που θα μας μετέφερε πίσω στη Sihanoukville. Πρόκειται για μια άχαρη πόλη γεμάτη casino αλλά με ένα γραφικό ψαροχώρι με παράγκες χτισμένες σε πασσάλους πάνω απ’ τα βρωμικά νερά, όπου θα δεχτούμε για άλλη μια φορά τη χαρά των παιδιών αλλά και των μεγάλων. Η χώρα των Khmer σίγουρα θα ξεπεράσει τις προσδοκίες κάθε ταξιδευτή…

Share this Post



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *